Probeer als eerste om al jouw kaarten kwijt te raken, dat
is duidelijk, maar... hoe komen ze toch aan die naam???
Dit kaartspelletje van Mattél zit in een langwerpig
doosje, waarin drie stapeltjes kaarten naast elkaar liggen.
Er zijn telkens twaalf kaarten met de getallen 1 t/m 12.
De lage getallen zijn paars, de middelste getallen zijn
groen en de hoge getallen zijn roze. Daarnaast zijn er 18
Skip-bo- kaarten, zeg maar een
soort jokers, die alledrie de kleuren bevatten. De kaarten
zijn van goed materiaal, maar mooi zijn ze zeker niet.
Als je de spelregels leest, heb je nog niet meteen door
hoe het nu werkt. Ja, je moet je eigen stapel kaarten kwijt
zien te raken en dat doe je door kaarten in het midden af
te leggen, maar al die verschillende stapels waarover wordt
gesproken, is nogal verwarrend. En dat is jammer, want het
spel op zich is best simpel.
Laat ik bij het begin beginnen. Elke speler krijgt een
stapel van 30 kaarten dicht voor zich te liggen (bij 5 en
6 spelers slechts 20 kaarten). Dit is je eigen stok. De
bovenste kaart van iedereen wordt opengedraaid en er weer
bovenop gelegd. Het doel van het spel is om deze eigen stok
als eerste weg te spelen.
Het wegspelen doe je op stapels die in het midden van de
tafel worden gevormd. Er kunnen maximaal vier stapels tegelijk
liggen en iedere stapel wordt opgebouwd, beginnend met de
1, vervolgens de 2, enz. tot en met de 12. Zodra deze erop
ligt, wordt de stapel verwijderd en is er weer ruimte voor
een nieuwe stapel, te beginnen met een 1.
Je begint je beurt door zoveel kaarten van de algemene
stok (in het midden van de tafel) te pakken, dat je weer
vijf kaarten in je hand hebt. Bij je eerste beurt pak je
er dus vijf, want je hebt nog niets. Nu mag je net zoveel
kaarten spelen als je kunt en wilt, zolang de kaarten maar
aansluiten op de stapels in het midden van de tafel, of
dat ze een nieuwe stapel kunnen vormen met een 1. Als je
je hele hand hebt leeg gespeeld, mag je weer vijf nieuwe
kaarten van de algemene stok pakken en verder spelen. Als
je niet meer kunt of wilt, leg je 1 kaart uit je hand op
een eigen aflegstapel. Van deze eigen aflegstapels kan je
er maximaal vier hebben.
Pas aan het begin van je volgende beurt mag je je hand
weer aanvullen t/m vijf kaarten.
Je kunt de kaarten op drie manieren spelen. Ten eerste
dus uit je hand, maar vooral ook vanaf je eigen stok (daar
draait het tenslotte om, dus die probeer je altijd als eerste
te doen) en de derde mogelijkheid is vanaf je eigen aflegstapels.
In de laatste twee gevallen, mag je natuurlijk telkens alleen
de bovenste kaart spelen.
Naast de getallenkaarten zijn er ook Skip-bo-
kaarten. Deze kaarten mag je voor ieder willekeurig getal
inzetten. Ook mag je hem dus gebruiken voor een 1 om zo
een nieuwe stapel te vormen.
Zodra een speler de laatste kaart van zijn eigen stok heeft
gespeeld, stopt het spel en is hij de winnaar. De kaarten
in de hand en op de eigen aflegstapels zijn niet meer van
belang.
De waardering
SKIP-BO is een geluksafhankelijk
spelletje. Je kunt een heel klein beetje tactiek kwijt doordat
je bewust een kaart nog even niet speelt, als een andere
speler anders daardoor de bovenste kaart van zijn eigen
stok had kunnen spelen.
Dat is echter helaas ook het enige interactieve dat er in
zit en om eerlijk te zijn, kon het spelletje mij dan ook
niet echt boeien. Als je geen goede kaarten trekt, begin
je niets en je kunt een ander ook niet echt dwars zitten
of beïnvloeden.
Een groot nadeel vond ik ook dat als de algemene stok op
is, je de volle stapels van 12 kaarten weer opnieuw moet
schudden. Dit moet heel erg goed gebeuren, omdat die allemaal
precies op volgorde liggen. Op tafel heb je echter niet
veel ruimte door alle stapels die er in het midden en voor
de spelers liggen.
De leeftijd van 7 jaar lijkt mij een goede indicatie. Ik
denk dat het spel voor kinderen best aardig is, maar het
is aan te raden om de regels goed door te nemen met een
ouder iemand, omdat ze niet echt duidelijk overkomen als
je het spel nog niet hebt gespeeld. Achteraf, als je het
eenmaal gespeeld hebt, valt het echter reuze mee.
Det