Toen mij gevraagd werd een recensie te schrijven over dit
spel heb ik direct ja gezegd. Want één ding
viel me gelijk op, en dat was de naam. Ik ken namelijk zijn
voorganger: Topominos,
uit 1998. Eén letter verschil. Hetzelfde spel, of
misschien toch niet? Bij het uitpakken zag ik het al. Het
is hetzelfde spel, echter ziet het er nu veel mooier, misschien
wel professioneler, uit. Het vierkante bord van Topominos
is gemaakt van hard, glimmend plastic. De stenen zijn van
het zelfde materiaal vervaardigd, alleen zijn ze doorzichtig.
Op elke steen zijn één of meerdere stippen
geschilderd. De plastic plankjes zijn geknikte platen, net
een bliksemschicht, die je voor je neer kunt zetten. Kortom,
Topominos is degelijk, maar saai uitgevoerd.
TOPMINOS daarentegen heeft een
mat plastic speelbord op kleine pootjes. Aan de 4 randen
van het bord zijn telwieltjes gemonteerd om zo gemakkelijk
de scores van alle spelers bij te houden. Op zich heel handig
en een verbetering ten opzichte van vroeger; alleen hadden
de getalletjes er duidelijker op mogen staan. Het is slecht
te lezen. De transparante stenen zijn hier voorzien van
gaten die hier en daar zijn opgevuld door gele dopjes, om
zo de stippen te creëren. Heel mooi allemaal. Echter
bij enkele stenen waren de stippen verdwenen. Het in-elkaar-klik
systeem van de gele dopjes had losgelaten. Een minpuntje
dus. De planken zijn hier eleganter vormgegeven. Voor elke
steen zijn er negen holletjes, t.b.v. de dopjes. In totaal
kun je vijf stenen op de plank kwijt.
Genoeg nu over de vormgeving. Het gaat uiteindelijk om
het spel. Hieronder volgt een korte samenvatting van de
spelregels.
TOPMINOS is een bordspel waarbij het de bedoeling is om d.m.v.
het leggen van transparante speelstenen zoveel mogelijk punten
te halen.
Het spel begint door het speelbord goed zichtbaar tussen alle
spelers in te zetten. De spelers trekken om beurten een steen
uit de zak om te bepalen wie er mag beginnen. Degene die de
steen met de meeste stippen trekt, start het spel.
Alle stenen worden weer in het zakje gedaan en geschud. Bij
2 of 3 spelers krijgt iedereen 5 stenen. Bij 4 spelers krijgt
een ieder 4 stenen. Elke speler plaatst zijn stenen op een
plankje. Als een speler aan de beurt is, heeft hij de verplichte
keuze uit één van de volgende acties:
- één nieuwe stapel beginnen op een leeg
vakje op het bord;
- één of meerdere stenen toevoegen aan één
of meerdere reeds op het bord aanwezige stapels;
- zijn beurt voorbij laten gaan omdat hij niet wil of
kan spelen. Hij mag dan in dat geval één
of meerdere stenen van zijn plankje vervangen door stenen
uit de zak.
Voor elke stip van de stenen die hij op het bord neerlegt,
scoort hij één punt. Het belangrijkste daarbij
is dat de stippen elkaar niet mogen bedekken. Heeft de speler
een stapel gevormd van 9 punten, door actie a, b of c, dan
wordt deze stapel van het bord genomen en uit het spel verwijderd.
Vervolgens mag de speler doorgaan met zijn beurt door weer
te kiezen uit a, b of c. Speelt hij op die manier zijn plank
leeg dan pakt hij uit de zak een nieuwe steen en legt hem
eventueel aan. Als hij niet meer wil of kan leggen, vult
hij zijn plank weer aan tot het vereiste aantal stenen van
4 of 5. De gescoorde punten houdt hij bij m.b.v. de telwieltjes
aan de rand van het speelbord.
Het spel is afgelopen als:
- en speler de laatste steen van zijn plankje heeft gelegd
en er geen stenen meer in het zakje zitten;
- geen enkele speler nog een steen kan aanleggen volgens
de regels, en er tevens geen stenen meer in het zakje
zitten.
Als aan het eind van het spel een speler nog stenen op
zijn plank heeft liggen, dan worden de punten van die stenen
afgetrokken van zijn totaalscore. Winnaar is degene die
de meeste punten heeft gehaald.
Het spel kan gespeeld worden over meerdere ronden. Het is
mogelijk het aantal te spelen ronden van tevoren af te spreken.
Of het is mogelijk met een puntenlimiet van bijvoorbeeld
300 punten te spelen. Winnaar is dan degene die de meeste
punten heeft gehaald, respectievelijk degene die het eerst
de 300 punten bereikt.
Goliath, de uitgever, heeft getracht een spel te maken
voor het hele gezin: vanaf zes jaar en ouder. Het resultaat
mag er zijn: het is een leuk spel. De leeftijd van 6 jaar
en ouder lijkt wat jong. Uiteraard kunnen deze kinderen
de stenen zo neerleggen dat de stipjes niet op elkaar vallen,
maar om er wat meer uit te halen, zouden ze wat ouder moeten
zijn. Het is een prima spel voor mensen die af en toe even
een spelletje tussendoor willen doen en niet terugdeinzen
voor een spelletje dat wat meer geluksafhankelijk is. Een
interactief spel is het niet. Je speelt het eigenlijk in
je eentje. Je kunt een ander niet dwars zitten.
Het spelmateriaal is (op de genoemde kleine puntjes na)
goed en duidelijk uitgevoerd. De punten kan iedere speler
zelf gemakkelijk bijhouden. Echter doordat het bord zo hoog
op de poten staat kan het wat gemakkelijk kiepen.
RvL
